Kaszak u psa to łagodna zmiana nowotworowa mająca postać guza na skórze. Może wystąpić na całym ciele pupila, lecz najczęściej lokalizuje się na karku, w okolicy głowy i tułowia. Zdarzają się przypadki, kiedy znika samoistnie. Zmiana wymaga to zmiana powszechnie występująca u ludzi, lecz na jej powstanie narażone są również czworonogi. Guz, mimo że nie należy do niebezpiecznych, nie powinien być lekceważony. Jeśli zauważy się kaszaka u swojego czworonoga, należy udać się na wizytę do weterynarza. Czym jest kaszak u psa? Kaszak to jeden z najczęściej spotykanych guzów skóry. Zaliczany jest do nowotworów łagodnych. Powstaje w okolicy mieszka włosowego lub gruczołu łojowego, w związku z tym określany bywa często jako torbiel naskórkowa lub torbiel łojowa. Twór lokalizuje się podskórnie lub śródskórnie. Kaszak u psa może być miękki lub twardy. Możliwe jest swobodne przesuwanie go w ograniczonym zakresie. Z reguły kaszaki osiągają niewielkie rozmiary – średnica ma kilkanaście milimetrów. Jednak zdarzyć się może, że osiągną wielkość nawet 5 cm. Przypominają wtedy rozmiarem orzecha włoskiego. Kaszak zbudowany jest przede wszystkim z płynu łojowego, złuszczonego naskórka i fragmentów mieszków włosowych. Jak powstaje kaszak u psa? Kaszaki rozwijają się, kiedy komórki płaskonabłonkowe skóry nie ulegają złuszczeniu, a wnikają w skórę. Zazwyczaj zjawisko takie zaobserwować można w okolicy, gdzie są większe gruczoły łojowe i mniejsze mieszki włosowe. Dochodzi do zablokowania drożności gruczołu łojowego, który cały czas produkuje wydzielinę. Z uwagi na to, że nie może się ona w żaden sposób wydostać, to gromadzi się w jego wnętrzu, rozciągając go. Do powstania kaszaka predysponują następujące czynniki: ● wady rozwojowe – torbiele powstać mogą na etapie życia płodowego,● uszkodzenie mieszka włosowego na skutek otarcia czy urazu,● pęknięcie gruczołu łojowego, do czego dochodzi na skutek stanu zapalnego skóry. Objawy kaszaka u psa Kaszak u psa rozwinąć się może w różnych miejscach. Na początku swoim wyglądem łudząco przypomina bąble, jakie pojawiają się po ugryzieniu owada. Zmiana przybiera w większości przypadków naturalny kolor skóry zwierzęcia, choć zdarzyć się może, że jest od niej ciemniejsza. Kaszaki same z siebie nie powodują żadnych dolegliwości bólowych. Bywają swędzące. Mogą powodować uczucie ucisku i dyskomfort, kiedy zahaczy się nimi o szelki czy obrożę. Zmiany stają się bolesne, kiedy doszło do ich zakażenia przez bakterie. Wtedy każde dotknięcie powoduje ból. Poza tym na skutek zakażenia guzek zmienia kolor na czerwony, a z jego środka wypływać może gęsta wydzielina o nieprzyjemnym zapachu zjełczałego tłuszczu. Jak wygląda leczenie kaszaka u psa? Przede wszystkim pod żadnym pozorem nie powinno się samemu manipulować zmianą, istnieje bowiem duże ryzyko zakażenia okolicy. Poza tym brak wystarczającej wiedzy i umiejętności podczas zabiegu może przyczynić się do pęknięcia kaszaka u psa. Wówczas zawartość torebki rozprowadzi się pod z kaszakiem powinien zostać obejrzany przez weterynarza. Najlepiej udać się z pupilem na wizytę od razu, kiedy zauważy się zmianę. Diagnoza opiera się przede wszystkim na badaniu palpacyjnym. Lekarz ogląda i dotyka zmianę. Z uwagi na swój charakterystyczny wygląd zmiana jest zazwyczaj bez problemu rozpoznawana i nie ma potrzeby wykonywania innych może pozbyć się kaszak u psa na kilka sposobów. Zmiana po uprzednim nakłuciu lub nacięciu zostaje zdrenowana. Niekiedy lekarz zalecić może usunięcie kaszaka razem z torebką. W ten sposób prawdopodobieństwo ponownego rozwinięcia się go jest zminimalizowane. Kaszaki wykazują tendencję do nawracania w tym samym miejscu. Nierzadko preferowaną metodą leczenia jest nacięcie torbieli i usunięcie jej treści, a następnie pozbycie się ściany chirurgiczny przeprowadzany jest przy znieczuleniu. Po całkowitym usunięciu guza weterynarz może zlecić wykonanie badania histopatologicznego, które przeanalizuje charakter zmiany. W przypadku bakteryjnego nadkażenia zmiany konieczna jest antybiotykoterapia. Kaszak u psa nie jest groźny, jednak nieleczony okazać się może podłożem do powstania złośliwego nowotworu skóry. Komentarze Nie znaleziono żadnych opinii