CMO Laser pionierem leczenia stożka rogówki / fot. Krzysztof Kozersk. Cross-linking był jednak metodą dość czasochłonną – zakraplanie trwało około 30 min., po czym pacjent musiał przez kolejne 30 minut leżeć nieruchomo pod lampą UV, którą naświetlano rogówkę. Jednak już od września w CMO LASER, pierwszym ośrodku w Polsce
Na przeczytasz wszystko, co należy wiedzieć o korekcie stożka rogówki. Keratoconus, zwany potocznie stożkiem rogówki, to schorzenie, które niesłychanie utrudnia życie – pogarsza jakość widzenia, a jednocześnie może powodować inne choroby oczu. Współczesne kliniki okulistyczne dysponują środkami pozwalającymi sprostać tym problemom. Jak więc wygląda przebieg korekty stożka rogówki? Stożek rogówki nierzadko towarzyszy innym wadom oczu Rogówka to przezroczysta część oka, która silnie skupia promienie światła. Mieści się przed tęczówką i ma dużo receptorów bólu, jest jednakże słabo ukrwiona. W okolicy drugiej i trzeciej dekady życia może ulec odkształceniu polegającemu na ścieńczeniu oraz uwypukleniu w środkowej części. Jest to następstwem nadwątlenia tkanki, która – jak się przypuszcza – robi się podatna na działanie wolnych rodników. Stożek rogówki wywołuje astygmatyzm oraz krótkowzroczność, przez co chory widzi kategorycznie gorzej i staje się wrażliwszy na promienie świetlne. Pacjenci uskarżają się także na podrażnienie oczu, niekiedy występuje też widzenie podwójne. Choroba ta niejednokrotnie współistnieje z pozostałymi wadami oczu, np. zapaleniem spojówek. Na szczęście w dzisiejszych czasach osiągalne jest efektywne leczenie stożka rogówki. Na początkowym etapie choroba jest prostowana za pomocą szkieł korekcyjnych bądź soczewek kontaktowych, później jakkolwiek konieczne jest zgłoszenie się na zabieg w klinice okulistycznej. Korektę stożka rogówki przeprowadza się za pomocą wielu technik. Dzisiaj najefektywniejszą metodą na podniesienie jakości widzenia jest cross linking i wszczepienie pierścieni śródrogówkowych. Nowoczesne kliniki okulistyczne specjalizują się też w korekcji stożka rogówki za pomocą modelowania, tj. metodę Topoguided. Najlepsze efekty zapewniają zabiegi wykorzystujące technologię mapowania rogówki, dzięki czemu można osiągnąć regularną powierzchnię tkanki, a to w rezultacie pozwala na niwelowanie krótkowzroczności lub niezborności przy pomocy soczewek kontaktowych. Chorzy mogą również po jakimś czasie udać się na zabieg z użyciem lasera, który kompletnie likwiduje wadę wzroku. Dane adresowe: Voigt Klinika Oka ul. Bobrzyńskiego 14 - Blok C 30-348 Kraków Mob.: +48 537 553 553 E-mail: [email protected]
Ministerstwo Zdrowia aktualizuje koszyk świadczeń gwarantowanych. Autorzy: PAP; oprac. ML • Źródło: PAP • Opublikowano: 25 lipca 2023 10:16 • Zaktualizowano: 25 lipca 2023 10:33. Operacja stożka rogówki metodą cross-linking znajdzie się w wykazie świadczeń gwarantowanych - przewiduje projekt nowelizacji rozporządzenia ministra
Cross linking (CXL) jest zabiegiem sieciowania włókien kolagenowych w wewnętrznych warstwach rogówki. W wyniku zabiegu powstają nowe wiązania krzyżowe pomiędzy włóknami kolagenu, dzięki czemu rogówka staje się bardziej sztywna, odporna na dalsze odkształcenia i wzmocniona. Pierwszy zabieg tego typu wykonano w Technical University w niemieckim Dreźnie w 1998r. W dużym uproszczeniu CXL polega na nasączeniu rogówki ryboflawiną (witaminą B2) i naświetlaniu jej promieniowaniem ultrafioletowym z zakresu UVA. Duże stężenie ryboflawiny w miąższu rogówki powoduje, że przednie warstwy rogówki absorbują sporą część promieniowania i ograniczają jego wnikanie do głębszych struktur oka. Nabłonek rogówki jest jednak naturalną barierą dyfuzyjną dla ryboflawiny, dlatego powstały różne metody jej aplikacji do wnętrza rogówki, a tym samym metody i procedury cross-linkingu. Różnice oraz specyfika tych metod zostaną omówione w osobnych artykułach. Obecnie CXL jest podstawową procedurą w terapii stożka rogówki. Stożek rogówki jest niezapalną postępującą ektazją rogówki, która prowadzi do scieńczenia grubości oraz nieregularnego uwypuklenia rogówki. Zmiana kształtu rogówki powoduje trudną do korekcji wadę wzroku. W zaawansowanych stadiach istnieje ryzyko blizn i perforacji rogówki Zmiany zachodzące w rogówce zachodzące w wskutek zabiegu, możemy uprościć do trzech aspektów: keratometrii, pachymetrii i morfologii rogówki. Następstwem zabiegu jest rożnego stopnia wypłaszczenie się rogówki, czyli zmniejszenie się keratometrii. Często wraz ze zmniejszeniem keratometrii dochodzi do zwiększenia grubość rogówki w najcieńszym miejscu w skutek zmniejszenia rozciągnięcia tkanek. Początkowo po zabiegu możemy obserwować przejściowe zmniejszenie grubości rogówki w stosunku do stanu wyjściowego – jest to zjawisko zwykle przemijające i może być związane z odwodnieniem rogówki lub koniecznością zdjęcia nabłonka podczas zabiegu (CXL z abrazją nabłonka). W zakresie morfologii rogówki następuje reorganizacja włókien kolagenowych oraz odbudowa keratocytów i włókien nerwowych. Powierzchnia oka regeneruje się w przeciągu 3-6 dni po zabiegu w przypadku metody z usuwaniem nabłonka (abrazją). W metodach przeznabłonkowych, nabłonek zwykle wraca do normy nastepnego dnia. W ciągu 6 miesięcy powinna ustabilizować się keratometria i pachymetria, ale samo sieciowanie kolagenu może trwać do około 2 lat. Cele i wskazania cross-linkingu Nadrzędnym celem CXL jest usztywnienie rogówki, a tym samym zahamowania jej odkształcania. W efekcie zmniejszenia keratometrii (spłaszczenia rogówki) czasami możemy uzyskać poprawę ostrości widzenia – zwłaszcza w początkowych stadiach choroby. . Dzięki wprowadzeniu zabiegu cross-linking udało się w znaczący sposób zmniejszyć konieczność wykonywania przeszczepów rogówki u pacjentów ze stożkiem rogówki. CXL jest zabiegiem, który ma zatrzymać postęp choroby, zabezpieczyć rogówkę przed poważnymi powikłaniami i w indywidualnych przypadkach może być łączony z innymi procedurami w celu poprawy widzenia. Jak już wspomnieliśmy wcześniej, sam CXL może nieznacznie poprawić jakość widzenia, ale nie jest to priorytet przy kwalifikacji do zabiegu. Zmiany stożkowe mogą się pojawiać już u młodzieży szkolnej i mają tendencję do znacznej progresji w okolicach 15-25 roku życia, dlatego istotne są okresowe kontrole okulistyczne i współpraca ze specjalistą prowadzącym. Badania kliniczne pokazują, że zabieg najbardziej skuteczny jest we wczesnych i umiarkowanych stadiach choroby. Wskazaniami do CXL są również inne ektazje np. pooperacyjne oku, czy zwyrodnienie brzeżne przeźroczyste (PMD). Obie choroby podobnie jak stożek, charakteryzują się zmianą kształtu rogówki, redukcją jej grubości: w przypadki ektazji pooperacyjnych, lokalizacje zmian są podobne jak w stożku rogówki, a w PMD zmiany dotyczą jej obwodowej części.. Ze względu na bardzo rzadkie występowanie obu schorzeń w literaturze dostępne są opisy pojedynczych przypadków pacjentów u których zastosowano CXL z dobrymi efektami leczenia. W literaturze medycznej pojawiają się też publikacje o zastosowaniu CXL w innych chorobach rogówki takich jak keratopatia pęcherzowa, dystrofia siateczkowata rogówki a także infekcyjne owrzodzenia rogówki. W przypadku infekcji bakteryjnych i wirusowych warto zwrócić uwagę na właściwości antyseptyczne ryboflawiny i promieniowania UV, dzięki czemu zastosowanie CXL nie tylko wpływa na wzmocnienie rogówki, ale też potencjalnie przyspiesza niszczenie drobnoustrojów. Specjaliści podejmują też próby zastosowania zabiegu u dzieci w hamowaniu krótkowzroczności (jako uzupełnienia ortokeratologii lub CXL twardówki) i leczenia nieszczelności poduszki filtracyjnej po zabiegu trabekulektomii.
Cross-linking – na czym polega ta procedura? Cross-linking (CXL) jest procedurą polegającą na sieciowaniu kolagenu rogówki prowadzącą do wytworzenia nowych wiązań pomiędzy włóknami kolagenu, co prowadzi do stabilizacji i usztywnienia struktury rogówki. Cross-linking wykonuje się w celu zapobiegania progresji zmian stożka rogówki.
Korzyści Wskazania i przeciwwskazania Przed zabiegiem Zabieg Po zabiegu Czym jest stożek rogówki? Jest to schorzenie, powodujące ścieńczenie i nadmierne uwypuklenie rogówki. Zmiany krzywizny rogówki mają charakter postępujący i bez odpowiedniego leczenia następuje stopniowe pogorszenie jakości widzenia. Pacjent zwykle zgłasza pogorszenie ostrości wzroku, rozmycie obrazu bądź obecność rozbłysków wokół obserwowanych źródeł światła. Schorzenie często bywa powodem niepowodzenia w dobraniu przez okulistę lub optometrystę odpowiedniej korekcji okularowej wady refrakcji i dopiero odpowiednio pogłębiona diagnostyka (topografia rogówki) pozwala na właściwe rozpoznanie. Cross linking To bardzo mało inwazyjny zabieg, który ma na celu powstrzymanie progresji stożka rogówki. Podczas zabiegu miejscowo podawana jest ryboflawina i rogówka zostaje naświetlona światłem UVA. Dzięki temu powstają wiązania kolagenowe poprzeczne, co czyni rogówkę silniejszą, sztywniejszą i mniej podatną na odkształcenia. Korzyści: zahamowanie niszczenia struktury rogówki, a czasami również regresja choroby poprawa jakości widzenia (również w słabym oświetleniu) likwidacja widzenia mnogiego (polyopii) zmniejszenie dolegliwości związanych z nadwrażliwością na światło możliwość wykonania zabiegu wielokrotnie szybka rehabilitacja i powrót do wcześniejszego trybu życia Wskazania i przeciwwskazania Wskazania postępujący stożek rogówki we wczesnym stadium zaawansowania choroby (najlepsze rezultaty sieciowania ryboflawiną odnosi się, gdy kolagen rogówkowy nie jest jeszcze całkowicie uszkodzony) Przeciwwskazania zbyt cienka rogówka zaburzenia gojenia rogówki zapalenie rogówki wirusem opryszczki ciąża przewlekłe leczenie przeciwzapalne czynna infekcja tkanek oka ciężki stan ogólny pacjenta Przed zabiegiem należy zdjąć soczewkę kontaktową (również soczewkę twardą) 2-3 tygodnie przed zabiegiem w dniu zgłoszenia się na zabieg nie można być przeziębionym lub w trakcie leczenia chorób zapalnych Zabieg cross-linking wykonuje się u osób ze stadium zaawansowania I-III stożka rogówki wg Amslera – kwalifikacji dokonuje lekarz prowadzący. Jest to zabieg stosunkowo szybki, mało inwazyjny, bezpieczny i daje trwałe efekty, jednak na ostateczny efekt czeka się kilka miesięcy (nawet pół roku). Zabieg Zabieg wykonywany się w znieczuleniu miejscowym kroplowym. Przed procedurą naświetlania promieniami UVA lekarz ściąga wierzchnią część nabłonka (możliwość wykonania zabiegu bez zdjęcia nabłonka). Po zabiegu zakłada się soczewkę ochronną. Po zabiegu wyznaczona jest wizyta kontrolna ok. 3-5 dni po zabiegu (podczas kontroli lekarz zdejmuje soczewkę ochronną). Czas trwania zabiegu wynosi ok. 60 minut. Ważne! Zaplanuj sobie transport po operacji i na pierwszą wizytę kontrolną. Widzenie po zabiegu może być za mgłą. Nawet jeśli nie prowadzisz samochodu (nie jesteś kierowcą) upewnij się, że ktoś odwiezie Cię po operacji do domu! Po zabiegu stosować leki kroplowe ściśle według zaleceń lekarza nie zdejmować soczewki opatrunkowej do pierwszej wizyty kontrolnej, a także unikać jej zabrudzenia unikać wykonywania makijażu oczu przynajmniej do pierwszej wizyty kontrolnej stosować okulary przeciwsłoneczne z odpowiednim filtrem UVA/UVB nie wykonywać nadmiernego wysiłku fizycznego nie zakładać miękkich ani twardych soczewek kontaktowych W pierwszym dniu po zabiegu oko może pobolewać i może wystąpić światłowstręt- są to objawy przemijające. Lampa Peschke - zalety system śledzenia ruchów oka krótkie czasy naświetlania (9 minut) możliwość wykonywania zabiegu bez zdjęcia nabłonka najwyższa moc przy maksymalnym bezpieczeństwie Kontakt: 616006918 W Szpitalu św. Wojciecha zabieg cross-linking wykonują: Więcej informacji znajdziesz na naszym blogu! Umów się na wizytę 616233111 Skontaktuj się z nami, by umówić wizytę lub dowiedzieć się więcej! Napisz do nas Wysyłając wiadomość zgadzasz się na to, żeby Szpital św. Wojciecha kontaktował się z tobą pod podanym numerem telefonu lub adresem e-mail i oświadczasz, że zapoznałeś/-aś się z Polityką prywatności. Jeżeli nie chcesz wysyłać wiadomości, tylko od razu zarejestrować wizytę online, kliknij tutaj:
Celem zabiegu cross-linkingu jest zniwelowanie stożkowatego kształtu rogówki i zatrzymanie rozwoju choroby. Tak jak przy innych zabiegach mogą pojawić Cross-linking: pełna ochrona i bezpieczeństwo | 🔵 Celem zabiegu cross-linkingu jest zniwelowanie stożkowatego kształtu rogówki i zatrzymanie rozwoju choroby.
Stożek rogówki to dość często występujące schorzenie wzroku, w większości diagnozowane u osób młodych. Nowoczesna metoda Cross Linking jest jednym z najlepszych sposobów na podjęcie walki z tą chorobą. Na czym polega? I jakie są inne możliwości korekcji stożka? Stożek rogówki… czyli tak właściwie co? Rogówka to zewnętrzna warstwa gałki ocznej. Chroni głębiej położone struktury oka i bierze udział w skupianiu wpadających do środka promieni świetlnych. Jest gładka, przezroczysta i lekko wypukła. Czasem może się jednak zdarzyć, że dojdzie do jej ścieńczenia i nadmiernego wybrzuszenia. Przyjmuje wtedy bardziej stożkowaty kształt – i tak powstaje schorzenie, które nazywamy stożkiem rogówki. Zazwyczaj pojawia się ono ok. 20 roku życia i powoduje występowanie objawów takich jak: Rozmywanie się obrazu; Szybko narastająca krótkowzroczność lub astygmatyzm; Wrażenie aureoli wokół źródeł światła; Pogorszenie wzroku w nocy; Swędzenie i zaczerwienienie oczu; Mnogie widzenie; Nadwrażliwość na światło. Stożek rogówki dotyczy najczęściej obojga oczu. Zwykle postępuje powoli. Czasami może się spontanicznie zatrzymać, a potem nagle znowu „ruszyć”. Ważne, żebyśmy nie bagatelizowali niepokojących objawów, jeśli takie zauważymy. Wczesne rozpoznanie i szybko wdrożone leczenie pomogą uniknąć powikłań – np. poważnych zaburzeń wzroku czy znacznego uszkodzenia rogówki wymagającego jej przeszczepu. Zobacz także: Jak leczyć stożek rogówki? Leczenie schorzenia polega głównie na hamowaniu jego postępów – dzięki temu pacjent może uniknąć groźnych powikłań w przyszłości. Do głównych sposobów korekty stożka zaliczamy: Cross Linking – najpopularniejsza i najskuteczniejsza metoda – opisujemy ją dokładnie nieco niżej. Zabieg Topoguided – rzadziej dziś stosowane laserowe wyrównanie powierzchni rogówki w oparciu o jej topograficzny obraz. Poprawia jej kształt i zmniejsza objawy astygmatyzmu. Wstawienie pierścieni Intacs – wszczepienie do rogówki indywidualnie dobranych, przyjaznych dla organizmu pierścieni, które nieco spłaszczają jej powierzchnię i pomagają ustabilizować wzrok. Można też zastosować specjalne soczewki kontaktowe – głównie hybrydowe i miniskleralne. Nie hamują one postępów stożka, ale pozwalają lepiej widzieć osobom, które np. nie korzystały jeszcze z wyżej wymienionych zabiegów albo u których nie da się przeprowadzić leczenia chirurgicznego (np. w bardzo zaawansowanej postaci schorzenia). Cross Linking, czyli nowoczesna korekcja stożka rogówki Zabieg Cross Linking to najpopularniejsza i najskuteczniejsza metoda hamowania stożka rogówki. Polega na nasączeniu rogówki roztworem ryboflawiny i naświetlaniu jej światłem UVA o specjalnie dobranej długości fali. Dzięki temu w kolagenie tworzącym tkankę zaczynają powstawać nowe wiązania krzyżowe, co powoduje usztywnienie i wzmocnienie rogówki. Zabieg można wykonać z abrazją (czyli zdjęciem nabłonka rogówki) lub bez niej. Cross Linking to krótka i bardzo bezpieczna procedura. Do tego całkowicie bezbolesna – stosuje się miejscowe znieczulenie podawane w postaci kropel do oczu. Zabieg trwa ok. 50 minut. Co ciekawe, znane są też przypadki cofania się stożka po takiej terapii! Z Cross Linking (i innych zabiegowych metod korekcji stożka rogówki) możesz skorzystać w Specjalistycznym Centrum Korekcji Wzroku – Vidium Medica O tym warto pamiętać po zabiegu Cross Linking Bezpośrednio po Cross Linking możliwe jest krótkotrwałe uczucie dyskomfortu w okolicy oczu, lekkie zamglenie obrazu i nadwrażliwość na światło. To przejściowe objawy, które zwykle mijają już po kilku godzinach – oczy potrzebują trochę czasu na „powrót do formy” . Przez kilka pierwszych dni nosimy specjalną soczewkę opatrunkową, która przyspiesza regenerację nabłonka. Jednak prowadzenie samochodu bezpośrednio po zabiegu nie jest wskazane – do kliniki dobrze przyjechać z osobą towarzyszącą. W pierwszych tygodniach po Cross Linking musimy chronić wzrok przed promieniowaniem UV (unikamy opalania się, a na zewnątrz stosujemy okulary z filtrem), poza tym ograniczamy wysiłek fizyczny, unikamy tarcia i zanieczyszczenia oczu. Oprócz tego pamiętajmy o jeszcze jednym – aby stosować się do wszelkich zaleceń okulisty. Dzięki temu szybko będziemy mogli cieszyć się znakomitymi efektami zabiegu! Czynniki ryzyka stożka rogówki Na koniec dwa słowa o tym, skąd bierze się stożek rogówki. Nie jest znana jedna, bezpośrednia przyczyna jego powstawania. Do czynników najbardziej zwiększających ryzyko wystąpienia stożka zaliczamy Predyspozycje genetyczne; Wrodzone wady oczu i schorzenia takie jak np. zwyrodnienie barwnikowe siatkówki, zapalenie rogówki lub spojówki; Niektóre choroby, np. zespół Downa, zespół Marfana; Częste i intensywne tarcie oczu; Niektóre choroby atopowe, w tym astmę i różne alergie. Na większość z nich nie mamy wpływu, ale możemy postarać się unikać tarcia oczu. Ta pozornie mała zmiana zwiększy szansę na uniknięcie stożka rogówki! Więcej informacji na temat stożka rogówki i jego leczenia znajdziesz na stronie Komentarze
Jesteśmy jedyną placówką na podkarpaciu wykonującą cross-linking. Jedna z 3 w Polsce stosująca przy korekcji wad wzroku metody zaaprobowane przez NASA. Visum Clinic to zespół światowej klasy, okulistów z Rzeszowa. Wykonujemy m.in. laserową korekcję wzroku, operacje zaćmy, plastykę powiek. Umów się na wizytę.
Stożek rogówki to niezapalna deformacja rogówki, często obuoczna, która charakteryzuje się postępującym ścieńczeniem rogówki. Rogówka przyjmuje kształt stożka (czyli ścieńczenie i uwypuklenie) zamiast regularnego kształtu sferycznego. Schorzenie to znacznie obniża jakość widzenia i nie jest możliwe do pełnego skorygowania korektą okularową i zwykłymi soczewkami kontaktowymi. To postępujące schorzenie które nieleczone prowadzi do przeszczepu rogówki. Aż do dzisiaj, etiologia stożka pozostaje nie w pełni poznana, znane są czynniki genetyczne, biochemiczne, środowiskowe, alergiczne itd. Podaje się, że stożek występuje u około 1 na 2000 osób Rozpoznanie stożka i i określenie stopnia jego zaawansowania wymaga wykonania topografii rogówki, pachymetrii, biomikroskopii … Leczenie stożka rogówki jest zależne od stopnia jego zaawansowania i obejmuje wykonywanie zabiegów CROSSLINKING EPI-ON i EPI-OFF, wszczepianie pierścieni INTACS/KERARING, zabieg TOPOGUIDED, aż do przeszczepu rogówki w najbardziej zaawansowanej fazie. W pierwszym i drugim stopniu zaawansowania wg klasyfikacji Amsler-Krumeich oraz w nowo wprowadzonej gradacji stożka ABCD Keratoconus Grading (zastosowana po raz pierwszy w urządzeniu OCULUS PENTACAM) wykonuje się zabieg CROSSLINKING. Crosslinking (CXL) Crosslinking to system sieciowania włókien kolagenowych rogówki w leczeniu stożka rogówki oraz po zabiegach chirurgii refrakcyjnej (PRK, LASIK) oraz w przypadku nie gojących się zapaleń rogówki. Metoda CLX czyli crosslinking zaprezentowana po raz pierwszy w Dreźnie w 1998 r. ewoluuje na przestrzeni ostatnich 20 lat w postaci wielu protokołów Najważniejsze z nich: A) CXL EPI-OFF czyli Protokół Drezdeński Zabieg crosslinking ze zdjęciem nabłonka B) CXL EPI- ON Zabieg crosslinking z pozostawieniem nabłonka tzw transepitelialny CXL C) Protokół Megaride – zmodyfikowany EPI-ON Najnowszy zaprezentowany protokół – naświetlanie rogówki lampą UV CF X-LINKER przy wykorzystaniu ryboflaviny z witaminą E. Bierze pod uwagę grubość rogówki, parametr Kmax i dzięki zaawansowanemu matematycznemu modelowi dostosowuje czas i energię w czasie zabiegu. Zabieg jest całkowicie bezbolesny, nie wymaga zdejmowania nabłonka i okresie pooperacyjnym pacjent NIE ma efektów ubocznych jak po EPI-OFF (EPI-OFF to zabieg inwazyjny, możliwość przymglenia rogówki, występują dolegliwości bólowe po zabiegu) a zabieg znacznie przewyższa skutecznością procedurę ze zdjęciem nabłonka. Przed zabiegiem pacjent ma zalecone zdjęcie soczewek kontaktowych/hybrydowych/twardych na tydzień przed zabiegiem sieciowania CLX. Zaleca się nie malowanie i nie stosowanie kremów i perfum na 2 dni przed zabiegiem. Zabieg crosslinking (CLX) metodą Megaride składa się z dwóch etapów: 1 etap: nasączanie oka operowanego ryboflawiną Ribocross TE w protokole Megaride przez 15 minut 2 etap: UV irradacja już bez dalszego zakrapiania ryboflawiną, używa się tylko BSS do nawilżenia oka Po zabiegu pacjent ma zalecone leki w postaci kroplowej do stosowania wg schematu(antybiotyk, steryd, lek przeciwzapalny, krople nawilżające). Prowadzić samochód można już na drugi dzień! Jest to najszybszy protokół spośród wszystkich obecnie dostępnych (całość zabiegu zamyka się w 20-25 minutach). Najszybsza jest też rekonwalescencja – na drugi dzień możliwy jest też również powrót do pracy! Co trzeba szczególnie podkreślić ten zabieg crosslinkingu jest BEZBOLESNY w trakcie jak i PO operacji. Zero dyskomfortu i bólu jak przy starszych protokołach (zwłaszcza crosslinking z abrazja czyli t-PTK + CLX!!!) Zalety Crosslinking Megaride które trzeba zaznaczyć: 1. Nie usuwa się nabłonka rogówki /EPI-ON / czyli jest to zabieg BEZBOLESNY 2. Możliwość zastosowania protokołu na rogówce o minimalnej grubości nawet 350 mikronów! (jako jedyna obecnie lampa na świecie) 3. Naświetlanie wierzchołka stożka trwa najkrócej (czas całego zabiegu ok. 20- 25 minut zamiast ponad 2 godzin) i ryboflawina wnika najgłębiej(jest połączona z witaminą E TPGS) 4. Dawka promieniowania jest najmniejsza i zabezpieczony jest limit śródbłonka podczas całego zabiegu (0,3 mW/cm²) 5. Po raz kolejny trzeba podkreślić najszybszą rekonwalescencję i BRAK BÓLU POOPERACYJNEGO 6. Używa się zmodyfikowanej (Vit E TPGS) i OPATENTOWANEJ cząsteczki ryboflawiny (Ribocross TE ®) 7. Najmniejsza inwazyjność i najmniejsza ze wszystkich protokołów crosslinking-u możliwość wystąpienia powikłań pozabiegowych (m. in nie uszkadzamy rogówki) Pierwsza kontrola po zabiegu crosslinking jest wykonywana po 24 godzinach, kolejna po ok miesiącu. W zależności od zaawansowania stożka kolejne kontrole wykonuje się w sugerowanych odstępach czasu 3-6 miesiecy. Zapraszam na badanie kwalifikacyjne do zabiegu Crosslinking protokołem CXL MEGARIDE do Gabinetu Okulistycznego Mariusz Kuwik w Krakowie!
. 316 383 313 71 433 715 290 318
stożek rogówki cross linking opinie
